Feel Free To Comment!

by paolo macariola a.k.a. happy writer

Sunday, June 1, 2008

Outsider

everyone is near...
me, im surrounded
i can hear their voices
talking in fast whispers--
sometimes in a hush


are they talking about me?

everyone is near...
i can almost hear their breaths fragment
they do not know my name--
nor could they feel my shadow
they look at me

i could not look back


i suddenly find myself asking

why am i here?

Wednesday, May 28, 2008

Another tagalog entry

about my ex... its very sad

"alaala sa unos"

kandilang nauupos ang magdamag
bago pa man bumuhos ang ulan
ramdam ko ang lamig na dala ng hangin
kumutan mo ako ng iyong mga ala ala

masarap isipin na mayakap kang muli
o mahawakan man lang ang iyong mga kamay
saksi ang mga anino ng kahapon
sa aking pangungulila

hindi ko nais na tumigil ang ulan
at masilip ang bahagharing pumipinta sa langit
maaalala ko lamang ang iyong ngiti
na nagtanim ng lungkot sa aking ulirat

Damp

i wrote this for a girl who broke my heart... she was my ex but i know that she could never love me back


I can feel your memory
brush against the pale of my skin
the wind caresses my cheeks
it is late evening

Here no fire could give me warmth
no silence could give me comfort
tonight is an endless whisper
drowning in your memories

i heard the wind say
that you could never love me back
letting the wetness on my cheeks
flow into oblivion

Friday, May 23, 2008

Lost

this is for one of my closest female friends.. she says she feels lost right now... (so do i)

out of sight
you were in this long corridor
like a fading star
you slowly disappear

i am feeling (or am i?)
a slow demise
i am empty
i am numbed

where would you go?
you stand still
here beside me
you are so far away

to some abyss
deep within your oceans mourning
i will find you
and carry you above the darkness

we are not lost
you found me
i found you

the ocean has stopped its mourning
tommorow will be better

Saturday, May 10, 2008

On a saturday

yesterday, (saturday) my girlfriend went to cambodia....
and i really got a bad feeling about it.
she went there for OJT and i miss her already....

"on a saturday"

you flew across the sky
parting clouds through dense air
diffusing smog and daylight along the way
and i wonder--
if you ever saw me look up?

if you tire yourself from flying too far
you can always rest atop some tall trees
to brush off frost from your wings-- or hair
but you can always come back
you will know where to find me
im mostly under the stars

sometimes i would like to ask the sky
i know it won't answer back
that's when i would look up
will you ever come back?

i will miss you.

Wednesday, April 2, 2008

Inupahang Kwarto

I wrote this in filipino for my girlfriend this is about my room



Kung napapatigil ang oras sa bawat pagitan
ng pintig o sa sabay na pagtibok ng puso
ay dito ko iyon inabuso ng lubos
dito sa maliit naming mundo
sa aking inupahang kwarto

dito ko isinuko ang ilaw
na nagbibigay sakin ng paningin, ang paglisan nito
ang nabibigay sakin ng lakas na hagkan ang kanyang mga labi
at haplusin ang maliit niyang noo
gaano man kaingay ang katabing kalsada
na laging puno ng tao ay pipe itong maituturing
mula sa aming munting liko ng bahaghari.

dito ko isinantabi ang pagkahumaling sa sarili
makabisado lamang ang mga iba pang bahagi
ng kanyang pagkatao na hindi pa napapangalanan

dito ko kinalimutan ang musika
sa pagtitig ng matagal sa kanyang mga mata
habang nakikinig sa katahimikang umaawit
sa aming mga puso.
dito sa maliit naming mundo
sa aking inupahang kwarto

dito ko rin tinalikuran ang pagiging tao
upang maging isang bitwin na namamahinga sa mga ulap
habang ang hangin ay pinupunasan ang pawisan nang langit
dito ako ay bitwin at siya ang aking buwan
dito sa maliit naming mundo
sa aking inupahang kwarto

Pag-Ibig sa kalayuan

This is about distance

Iniibig ko ang kalayuan
malayo sa mga matang mapanghusga
doon ay walang makakakita
kindi ang buwan at mga talang
binalot na ng kadiliman

Iniibig ko ang kalayuan
Kung san namumulaklak
ang mga maselang orkidya
tinutugtugan ng limot nang mga kanta
kung saan ang bawat gabi
ay kasing rahan ng umaga

Iniibig ko ang kalayuan
na maselan at marahan
habang naghihintay na masinagan
ng parola ang iyong ngiti
sa gilid ng dagat, mula sa aking pampang
iniibig ko ang kalayuan
kung san naroon ka.