Hele

"Hele"
by paolo macariola

hinel ka ng kadilimang
di maikubli sa lihim
ang mga aninong
kumukumot sa gabi
kasama ang mga natuyong rosas
o durog na paru-paro
na siyang namumukadkad
sa mga panahong hinabi
ng aking pangungulila

malamig ang hanging
naghele sayo
pabalik sa aking ala-ala

ikaw ay isang kathang isip
na di nakadaragdag
o nakababawas sa aking pagiisa
bagwis ay isang
pagheleng nabuo mula sa ritmo
ng mga sinok
sigaw
at buntong hininga

hinele mo sakin
ang lihim ng pagiisa

marahan

patungo sa isang bangungot

Random Thoughts 2

empty are the streets of neon
that once reflected your face to a universe anew
into spiderwebs of light
besides the shadows of streetlamps

i miss you like the sky
misses its colors

when it rains..

i cant seem to write anything good lately
maybe im too sad

Princess Dacles: Isang malayang pag-agos

"Princess Dacles: isang malayang pag-agos"
by paolo macariola


ngayon ko lang naintindihan ang tunay na kalungkutan
hindi pala apoy ng metapora ang dala nito
kundi ang kawalang laman
at pagka bakante ng emosyon

naglalakad ako sa lupa kahit pa ako'y wala na

wala na akong maisip na mga ibang bagay
kungdi ang palad mo sa aking pisngi
ang iyong pawis sa aking balat
ang ating pagpapalitan ng hininga
ang malamig mong boses....

ganito pala ang kalungkutan
maihahalintulad sa isang malayang pag agos
sa isang malayang pagkaubos ng nilalalaman
ang masakit na pagkamanhid
ang iyong paglisan

hangang ngayo'y iniintay ko paring marinig ang yabag mo
sa labas ng aking pintuan

malayang umagos ang kalungkutan
gumagalaw sa aking ugat
ang mga lubak lubak na ulap ng kahapon
na hindi maubos ubos
tulad sa tubig ng talon

makulay ang mga panaginip ng pisngi, labi, paghinga

at tulad sa tubig ng talon
ang pag-agos ng luha
ang mabigat na pagtibok ng puso
ang sakit
ang ala-ala

hindi maubos ubos

Mumbaki

mumbaki is another word for witch doctor in the philippines


"mumbaki"

i would like to believe that we are a song, you and i
the same song of ifugao and ibaloy shamans
chanted in lush sacred mountains
of lost ancient texts
that our footsteps are echoes of gongs
resounding across cliffs and mountainpaths
all carved by the hands of god
of light and shadow alike
but we cant be more than ghosts now
that haunt dark industrial alleys
far from the cordilleras
where i listen for echoes
that sang of your palm imprints on my cheeks
indelible like the blood of god
of pain and darkness alone

Blood and water

waves of absence run
deep within oceans of solitude
this absence, yours
fill the torrents with
shades of doubt
sparkling like a pink sea

airplanes take you away
to the farthest corners of belief
where you wont even hear
the faintest echoes
of my deepest sighs
but the clamors of desperate oceans
pink with blood and water

you were always beyond my horizon
even then
so i should not forget
this imprint of your memory
running deep within roads of flesh
sparkling like a pink sea

eve leaves zion

"eve leaves zion"
by paolo macariola

i pray to the heathen gods
the sanctity of your untruth
my divine nonexistence
-- our myth of zion

hence a lost divinity
i call myself a pagan
left in zion
to worship idols of your untruth
of you leaving
under the traitors moon

tomorrow burns the heathen gods...