Inupahang Kwarto

I wrote this in filipino for my girlfriend this is about my room



Kung napapatigil ang oras sa bawat pagitan
ng pintig o sa sabay na pagtibok ng puso
ay dito ko iyon inabuso ng lubos
dito sa maliit naming mundo
sa aking inupahang kwarto

dito ko isinuko ang ilaw
na nagbibigay sakin ng paningin, ang paglisan nito
ang nabibigay sakin ng lakas na hagkan ang kanyang mga labi
at haplusin ang maliit niyang noo
gaano man kaingay ang katabing kalsada
na laging puno ng tao ay pipe itong maituturing
mula sa aming munting liko ng bahaghari.

dito ko isinantabi ang pagkahumaling sa sarili
makabisado lamang ang mga iba pang bahagi
ng kanyang pagkatao na hindi pa napapangalanan

dito ko kinalimutan ang musika
sa pagtitig ng matagal sa kanyang mga mata
habang nakikinig sa katahimikang umaawit
sa aming mga puso.
dito sa maliit naming mundo
sa aking inupahang kwarto

dito ko rin tinalikuran ang pagiging tao
upang maging isang bitwin na namamahinga sa mga ulap
habang ang hangin ay pinupunasan ang pawisan nang langit
dito ako ay bitwin at siya ang aking buwan
dito sa maliit naming mundo
sa aking inupahang kwarto

Pag-Ibig sa kalayuan

This is about distance

Iniibig ko ang kalayuan
malayo sa mga matang mapanghusga
doon ay walang makakakita
kindi ang buwan at mga talang
binalot na ng kadiliman

Iniibig ko ang kalayuan
Kung san namumulaklak
ang mga maselang orkidya
tinutugtugan ng limot nang mga kanta
kung saan ang bawat gabi
ay kasing rahan ng umaga

Iniibig ko ang kalayuan
na maselan at marahan
habang naghihintay na masinagan
ng parola ang iyong ngiti
sa gilid ng dagat, mula sa aking pampang
iniibig ko ang kalayuan
kung san naroon ka.

A winter passage

Quietly she came
Like a winter night
cold, bitten and beautiful
from her eyes i can see
how her persona was covered in ice,
her heart was drowned in frost --
she has lost the essence of her soul.

for me she was the horizon
that brought out the beauty in every dawn

Quietly she left
Leaving my passion to burn alone
leaving me in the comforting arms of the night
where i could only hear the discord in the wind
and see the emptiness in the shadows --
I have become numb from the cold

Winter Silently left
carrying along
the essence of my soul

A summer dream's haiku

The salty ocean
vividly greets the sunset
slowly descending

Rusty is the sky
falling over the world's edge
down the horizon

In mumbling silence
the sky melts into the sea
silver atwirling

like a butterfly
the wind caresses my skin
lulling me to dream

Isolation booth

This is for my girlfriend and our favorite place in the masscom lab

here you would close your eyes
as i would beam my heat at you
only to be extinguished by the cold stillness of this room

here we would lie with darkness above and darkness below
which makes me wonder: If there was nothing but the sky...
would you count the stars along with its vastness?
till all is born anew?

Here every whiper is an echo
Resounding truth and its nakedness: we are exiles unclaimed by the world
here we would exchange words in its bareness
as meaning is meaning itself

all is made clear
in the mirrorlike qualities of this room
; we are no different from each
I am the reflection of your soul